donderdag 31 maart 2011

Gelukskinderen - John Shors



Jaaaaah, ik hem hem uitgelezen. Eindelijk. Wat een bevalling. Het erge is dat ik het bijna sneu vind voor de schrijver. Hij doet zo zijn best om een mooi verhaal in elkaar te draaien en is echt begaan met straatkinderen. Een deel van de opbrengst van het boek doneert hij bijvoorbeeld aan een goed doel dat zich bezighoudt met de opvang van deze kinderen. Prachtig uitgangspunt natuurlijk, maar helaas komt het in deze roman niet over.

Het verhaal gaat over een vrouw, die het grote plan van haar overleden vader (oorlogsveteraan), wil uitvoeren: een kinderopvang voor straatkinderen in Vietnam opzetten. Een oude vriend, een militair die worstelt met een oorlogstrauma, gaat met haar mee om aan zijn demonen te ontkomen. Vervolgens weeft de schrijver de geschiedenis van twee straatkinderen erdoorheen en probeert inzicht te geven in hun uitzichtloze en trieste situatie.

Voor een extra dramatisch accent verschijnen daarnaast ook nog een doodziek straatmeisje en haar oma op het toneel, die moeten bedelen om in leven te blijven. Jammer, jammer, jammer. Oppervlakkig en voorspelbaar, met veel landschaps-beschrijvingen (ja, we kunnen goed merken dat de schrijver een tijdje in Vietnam heeft gewoond).Geen aanrader, helaas..
Genre: Roman
Aantal blz: 350
Waardering:*

dinsdag 29 maart 2011

Niet doorheen te komen....

Ben nu al ruim een week bezig met 'Gelukskinderen'. Ik kom er maar niet doorheen. Nou heb ik de rare tik, dat ik een boek als ik er eenmaal aan ben begonnen altijd uit wil lezen. Dus ik moet en zal....

Nog even doorbijten en dan kan ik me weer op een nieuwe roman storten. Het ziet er niet naar uit dat dit boek een hoge waardering gaat krijgen, tenzij nu het verhaal nu ineens een wel héél verrassende wending neemt. Hoopvol zwoeg ik verder..

zondag 27 maart 2011

Boekenweek

De boekenweek heeft positieve invloed op de verkoop van boeken. Gelukkig! NL weet de weg naar de boekwinkel nog steeds te vinden. Opvallend is dat weinig mensen (2% van de ondervraagden) speciaal een boek meenemen om te lezen in de trein. ??? Daar begrijp ik echt helemaal niets van. Juist de ideale leesomgeving. Even afsluiten van de wereld en tijd voor jezelf. Zo heb ik een keer op terugweg van NL naar Souillac 'de Boekendief van Markus Zusak' in één ruk uitgelezen. Heerlijk. Topboek overigens! Mijn lieve zus leest ook iedere dag in de trein op weg naar werk. We hangen regelmatig aan de telefoon om even te bespreken wat voor leespareltje ze nou weer heeft opgedoken bij de AKO op het station. Blijkbaar zijn wij een uitstervend soort.... Jammer. Lees het volledige artikel op nu.nl of via volgende link: http://messagent.sanomadigital.nl/optiext/optiextension.dll?ID=NjKNcUK5%2BIKhNsAsUo4RUwite9jOOiYJbolI9TflEAgPAdFhL Bron:www.nu.nl / Wesley Bekker