Jaaaaah, ik hem hem uitgelezen. Eindelijk. Wat een bevalling. Het erge is dat ik het bijna sneu vind voor de schrijver. Hij doet zo zijn best om een mooi verhaal in elkaar te draaien en is echt begaan met straatkinderen. Een deel van de opbrengst van het boek doneert hij bijvoorbeeld aan een goed doel dat zich bezighoudt met de opvang van deze kinderen. Prachtig uitgangspunt natuurlijk, maar helaas komt het in deze roman niet over.
Het verhaal gaat over een vrouw, die het grote plan van haar overleden vader (oorlogsveteraan), wil uitvoeren: een kinderopvang voor straatkinderen in Vietnam opzetten. Een oude vriend, een militair die worstelt met een oorlogstrauma, gaat met haar mee om aan zijn demonen te ontkomen. Vervolgens weeft de schrijver de geschiedenis van twee straatkinderen erdoorheen en probeert inzicht te geven in hun uitzichtloze en trieste situatie.
Voor een extra dramatisch accent verschijnen daarnaast ook nog een doodziek straatmeisje en haar oma op het toneel, die moeten bedelen om in leven te blijven. Jammer, jammer, jammer. Oppervlakkig en voorspelbaar, met veel landschaps-beschrijvingen (ja, we kunnen goed merken dat de schrijver een tijdje in Vietnam heeft gewoond).Geen aanrader, helaas..
Genre: Roman
Aantal blz: 350
Waardering:*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten